-
1 odprawić
глаг.• выпроводить• отправить* * *odprawi|ć\odprawićony сов. 1. отправить;2. отослать; велеть уйти; 3. уволить;\odprawić służącą уволить прислугу;
● \odprawić mszę совершить (отправить przest.) богослужение; отслужить литургию;\odprawić z kwitkiem отослать ни с чём+1. wyprawić;
wyekspediować 2. oddalić* * *odprawiony сов.1) отпра́вить2) отосла́ть; веле́ть уйти́3) уво́литьodprawić służącą — уво́лить прислу́гу
•- odprawić z kwitkiemSyn: -
2 odpraw|ić
pf — odpraw|iać impf vt 1. (pozbyć się) to send (away), to dismiss- ruchem ręki odprawił strażników he dismissed the guards with a gesture of his hand- odprawili dzieci do babci they sent the children to stay with their grandma- dokądkolwiek się zgłaszał, odprawiano go z niczym wherever he went he was turned down2. (zwolnić) to dismiss [służącą, gosposię] 3. (dać pozwolenie na wyjazd) to clear [pociąg, samolot]- czy celnicy już was odprawili? have you gone through customs yet?- odprawić towar to clear the goods4. (wykonać) to celebrate [mszę, nabożeństwo]- odprawiać modły to say one’s prayers- odprawiać pokutę to do penance- odprawiać czary to perform magic■ odprawić kogoś z kwitkiem to send sb away empty-handedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpraw|ić
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский